شده تا حالا واسه گرفتن نون یک تا دو ساعت توی صف بایستید تا نوبتتون بشه و توی حین همین ایستادن آدمای مختلفی رو ببینید که پنج تا پنج تا، ده تا ده تا نون بگیرن و بعد نونا رو بدون خنک کردن روی هم بذارن و هر چی زودتر از اون نونوایی بزنند بیرون. این مقدمه شروع صحبت و درد دلیه که امروز دارم...........
بعضی وقت ها همین طور که توی خونه نشستین و توی چرت هستین یه دفعه یکی با صدای نتراشیده داد می زنه:نون خشکیه، نون خشکه می خریییییم... و بعد شما بلند می شین و هرچی نون توی خونه دارین رو توی یه کیسه می ریزین و بهش می فروشی تا حداقل دشت امروزش رو کرده باشه و از این کوچه بره.
حالا فکر می کنین چطوری می شه اون نونایی که اون روز توی اون صف واسه خریدنش یه یکی دو ساعتی معطل شدی و اتفاقاً خیلی هم تازه بود رو باید به نون خشکی بفروشی. مسلمه، وقتی نون رو همین طوری چند تا چند تا روی هم می ذاریم و بدون این که خنک بشه فکر فرار هستیم بیات می شه و بعد از یه وعده غذایی دیگه قابل خوردن نیست. از قدیم شنیده ایم که می گوین نون برکت سفره است و نباید به نون بی احترامی بشه (البته در مو سپد کرده ها کاملا قابل رویته) اما چی شده که انقدر نسبت به این برکت بی تفاوت شده ایم، کافیه یه سری به آمار بزنین بیش از 30 درصد از نونایی که نونواها می پزنند به صورت ضایعات هدر می رن یعنی چیزی نزدیک به 660 میلیارد تومن!!!!!!!!!!!!!1
فکر می کنین این همه سرمایه چرا هدر می ره، به نظر من خود این یارانه نونی که دولت می ده مهمترین عامله، چرا که وقتی نون به راحتی سر سفره مردم می یاد کسی قدر اون رو نمی دونه و خیلی راحت با دور ریختنش کنار می یان. عامل بعدی کیفیت پخت پایین نونوایی هاست هر چه کیفیت پخت بهتر باشه به تبع اون کیفیت و دوام نون هم بیشتر می شه پس دور ریزش هم کم می شه، مورد بعدی کیفیت پایین خود آردهاست کافیه یه سری به نونوایی های با آرد آزاد بزنین اون موقع فرق آرد و کیفیت رومی فهمین و در ضمن خود جوش شیرین هم دلیل دیگه ای برای پایین آمدن کیفیت نونه، و مهمترین عامل قیمت بالای خرید نون خشکه توسط نون خشکی هاست آخه اگه اونا نون رو ارزون بخرن مردم فکر بازگشت درصدی از پولی که بابت خرید نون خرج کردن نمی افتن و دوری ریزی نون کمتر می شه ولی انصافا از همه این حرفا که بگذریم هیچی نون سنتی نمی شه. کافیه یه تکه نون سنتی و محلی بذران جلوم مطمئن باشین ظرف چند ثانیه اثری از اون نمی بینید شما چی.... بفرمایید
اما بد نیست یه خاطره از مامانِ مامان بزرگم تعریف کنم که بی ربط با این ماجرا نیست. می گفت یه روزی یکی از زن های همسایه که خیلی هم اهل اسراف بودن یه گونی بزرگ نون خشک واسه مصرف آورد و وقتی به نونای توی گونی نگاه کردم دیدم هنوز این نونا قابل استفاده است، نونا رو یه گوشه ای از حیات می ذراه و پیش خودم می گه باشه اگه یه مستحق پیدا بشه نونا رو بهش می دم. ازقضا قحطی می یاد (این جریان مربوط به اشغال ایران در زمان جنگ جهانیی دوم توسط انگلیس و روسیه است) و اون خونواده محتاج شدن، یه روز همون زن همسایه با گریه اومد دم در می نالید و درخواست کمک می کرد و می گفت داریم از گرسنگی می میریم، مامان مامان بزرگم اول نصیحتش می کنه و بعد می ره یه گونی نون خشک واسه اش می یاره می گه: این همون گونی که چند وقت پیش واسه خوراک آوردی. ظاهرا بعد از اون ماجرا اون خونواده بیشتر قدر نعمات خدا رو می دونن و از اون ور پشت بوم می افتند و تبدیل به یه آدم خسیس و بسیار صرفه جو می شوند.
کافیه یه روز نون رو ازمون بگیرن خدا می دونه اشک هممون در می یاد و فکر می کنم بهترین راه هم همینه. نظر شما چیه دوست عزیز...........
عزت زیاد